سرعت شاتر دوربین مداربسته و تاثیرات آن بر تاری تصویر

سرعت شاتر دوربین از جمله مباحثی است که در ارتباط با فن عکاسی تلقی می گردد. اما لزومی ندارد کاربران سیستم های نظارت تصویری و دوربین مداربسته کارشناس عکاسی باشند. ولی درک صحیح مبانی سرعت شاتر دوربین مداربسته برای جلوگیری از بروز مشکلات بزرگ ناشی از مشکلات نور کم، اهمیت زیادی دارد. در شرایط کم نوری، فیلم ویدئویی دوربین مداربسته ممکن است تار به نظر برسد و اشیاء حالت شبح گونه پیدا کنند. تمامی این اتفاقات ناشی از مشکل نوردهی است. مثال زیر می تواند بخشی از اهمیت این موضوع را منعکس نماید.

بررسی تفاوت سرعت شاتر و نوردهی در دوربین مداربسته

دو اصطلاح سرعت شاتر دوربین و نوردهی در بیشتر مواقع به جای هم استفاده می شوند، اما از نظر فنی یکسان نیستند. سرعت شاتر دوربین به مدت زمانی اشاره دارد که سنسور دوربین در معرض نور قرار می گیرد. نوردهی شامل ترکیب سرعت شاتر دوربین (چه مدت) و باز شدن آیریز (چقدر باز شدن) است. اما اغلب از آن استفاده ی سهل انگارانه به جای سرعت شاتر می شود، که باعث ایجاد سردر گمی می شود. در این نوشته ما روی سرعت شاتر متمرکز می شویم. برای جزئیات مربوط به آیریز و روزنه ی دید، به مباحث آیریز لنز و  F-Stopرجوع کنید.

سرعت خودکار در برابر سرعت دستی

پیش فرض دوربین های مداربسته به طور عمومی روی کنترل سرعت شاتر دوربین به صورت خودکار است. بدین معنا که دوربین ها سرعت شاتر خود را بدون نیاز به مداخله ی کاربر تنظیم می کنند. در صحنه های بسیار روشن، سرعت شاتر سریع تر خواهد بود، اما اگر صحنه کمی تاریک باشد، سرعت شاتر کاهش می یابد. کاربران معمولا می توانند سرعت های حداکثری و حداقلی را برای کنترل بهتر گستره ی تغییرات نوردهی دوربین مداربسته تنظیم کنند. با وجود این، در حالت عادی، نیازی به این کار نیست. مگر این که مشکلاتی بروز پیدا کنند یا تولید کنندگان از پیش فرض های ضعیف استفاده کنند (مانند سرعت شاترا Sens-Up آهسته در گزارش زیر). از جمله یکی از مطلوب ترین تنظیمات خودکار را می توان در دوربین مداربسته ویوتک مشاهده نمود.

در سال ۲۰۱۷، تقریبا تمام دوربین های مداربسته از سرعت شاتر خودکار استفاده می کردند. اما تنظیمات دستی هنوز در برخی از کاربردهای خاص، مانند ضبط تصویر و دوربین پلاک خوان خودرو و بینایی ماشین به کار می رود.

محدوده ی سرعت های شاتر دوربین

سرعت شاتر دوربین مداربسته را می توان از بی نهایت سریع (۱۰۰۰/۱ ، ۱۰۰۰۰/۱ ثانیه یا کمتر) تا بی نهایت آهسته (۲/۱ ثانیه یا بیشتر) تغییر داد. تحت شرایط عادی، به دلیل این که سرعت های شاتر به صورت خودکار کنترل می شوند، سرعت های بالای شاتر به ندرت تأثیرات منفی بر جای می گذارند. با وجود این، هنگام استفاده از یک سرعت نسبتا پایین شاتر (نظیر ۱۵/۱ ثانیه) ، تاری حرکت ممکن است کاملا قابل توجه باشد و جزئیات تار به نظر برسند. این آستانه ی تار شدن تصویر خیلی زیاد تغییر می کند و به سطح نور، سرعت سوژه و متغیرهای دیگر بستگی دارد و هیچ قانون قطعی و صریحی برای این که چه چیزی معنای “خیلی آهسته” می دهد وجود ندارد.

با تأکید توصیه می کنیم که از سرعت های شاتر کمتر از ۳۰/۱ ثانیه در بیشتر موارد استفاده نکنید. زیرا حتی سوژه هایی که آهسته حرکت می کنند نیز تار خواهند شد. این مورد از جمله مواردی است که در مورد دوربین مداربسته کی دی تی (KDT) نیز می بایست رعایت شود.

سرعت ثابت شاتر

دوربین IP یا همان دوربین مداربسته تحت شبکه بیشتر مواقع امکانات کنترلی پیشرفته ای را برای تثبیت سرعت شاتر دوربین مداربسته ارائه می کنند. با این حال، توصیه می کنیم، به جز در کاربردهای خاص، این کار را انجام ندهید. رایج ترین کاربرد نظارت تصویری برای سرعت شاتر ثابت ضبط پلاک خودرو است. تصاویر زیر دوربینی را در کاربرد تشخیص پلاک نشان میدهد که از سرعت شاتر پیش فرض ۳۰/۱ و ۵۰۰/۱ ثانیه استفاده کرده است. با استفاده از این پیش فرض ها، حتی در سرعت های آهسته (کمتر از ۱۰ مایل در ساعت)، دوربین قادر نیست تصویر پلاک را ضبط کند. در حالی که در سرعت ۵۰/۱ ثانیه، پلاک به طور واضح خوانا است.

ترفندهای تولید کننده در رابطه با سرعت های شاتر دوربین مداربسته

در سال ۲۰۱۷، بیشتر تولید کنندگان به دوربین های خود این امکان را دادند که به صورت خودکار سرعت شاتر را به صورت پیش فرض روی سرعت آهسته و مقدار ۳۰/۱ ثانیه تنظیم کنند. با وجود این، کاربران باید آگاه باشند که برخی از تولید کنندگان هنوز پیش فرض را روی شاتر آهسته تر می گذارند که ممکن است در نور کم، تاری قابل توجهی را به وجود آورد. علاوه بر این، تولید کنندگان ممکن است از تکنیک های دیگری استفاده کنند که در کاربرد عملی ارزش آن ها به اندازه ی سرعت شاتر است.

تکنیک هایی نظیر sense-up، تقویت کننده و یا ادغام فریم از جمله ی این روش ها هستند. کاربران باید از این اصطلاحات آگاهی داشته باشند، و زمانی که شک داشتند، این ویژگی ها را غیرفعال کنند تا چگونگی تغییرات عملکرد را ارزیابی کنند.

سایر مشکلات تاری

کاربران باید از سایر ویژگی های موجود در دوربین های IP، که ممکن است باعث تاری شوند، آگاه باشند. سطوح بالای کاهش نویز دیجیتال (DNR)، که در دوربین های مخصوص نور خیلی کم به کار می روند، ممکن است منجر به تاری شود. همچنین، استفاده از دوربین های دارای بازی دینامیکی بالا واقعی نیز ممکن است تاری تصویر به همراه داشته باشد. چرا که در این دوربین ها نوردهی های متعدد برای ایجاد تصویر با بازه دینامیک بالا (WDR)، با حرکاتی جزیی در این میان، ترکیب می شوند. این مسائل ممکن است به ظاهر بسیار شبیه تاری ناشی از شاتر باشند. اما این اتفاقات از دلایل مختلفی نشأت می گیرند. به همین دلیل، تکنسین ها باید تنظیمات متعددی را انجام دهند تا برای دستیابی به بهترین نتیجه تاری را از بین ببرند.

برای دریافت لیست قیمت همکار دوربین مداربسته با ما در تماس باشید.