کُدک های دوربین های مداربسته : انواع کدک ها و چگونگی عملکردهای آن ها

کُدک های دوربین های مداربسته بخش اصلی و مرکزی نظارت تصویری به شمار می آیند. نام هایی نظیر کُدک های H.264 ، H.265  و MJPEG عمومأ ذکر می شوند، اما کدک ها چگونه کار می کنند؟ چرا باید از آنها استفاده کنیم؟ هنگام استفاده از کدک ها با چه مسائلی ممکن است مواجه شوید؟ در مبحث ” کُدک های دوربین های مداربسته: انواع کدک ها و چگونگی عملکردهای آن ها ” این موضوع را به صورت کامل مورد بررسی قرار داده و به موضوعات زیر می پردازیم:

• مقایسه ی ویدئوی فشرده با ویدئوی غیر فشرده.
• مقایسه ی فشرده سازی بین فریمی با فشرده سازی درون فریمی.
• مقایسه ی Iفریم ها با  Pفریم ها.
• مقایسه ی کدک های ۲۶۴، H.265 و MJPEG با یکدیگر.
• ظهور ۲۶۵٫
• رشد کدک هوشمند.
• کدک های اختصاصی.
• کدک های مقیاس پذیر: JPEG2000 و SVC.
• کیفیت کدک ها.
• پشتیبانی از کدک ها در نظارت های تصویری.
• کدک های آینده.
• چه کدک هایی باید انتخاب شوند؟

مقایسه ی ویدئوی فشرده با ویدئوی غیرفشرده

به طور کلی، تمامی ویدئوهای دوربین های مداربسته فشرده می شوند. زیرا برای تصاویر ویدئویی غیر فشرده، نیازهای تجهیزات شبکه و تجهیزات ذخیره سازی به راحتی تا ۱۰۰ برابر افزایش پیدا می کند. در ابتدای دیجیتالی شدن تصاویر ویدئویی، این ویدئوها غیر فشرده بودند. سه عامل اصلی در حجم ویدئوی غیر فشرده دخالت دارد:

• محدوده ی مقادیر پشتیبانی شده برای هر پیکسل.
• تعداد کل پیکسل ها در هر فریم و تعداد کل فریم ها در هر ثانیه.

برای یافتن حجم کلی یک تصویر ویدئویی، باید این سه عامل را در یکدیگر ضرب کنید. در این جا در مورد تمام این موارد توضیح می دهیم.

مقادیر پیکسل کُدک های دوربین های مداربسته

در بحث کُدک های دوربین های مداربسته به هر پیکسل یک مقدار داده می شود که با یک عدد در داخل یک بازه مشخص می شود. این محدوده تعیین می کند که رنگ با چه دقتی تعریف شود و نیز به شدت بر اندازه و پهنای باند تأثیر می گذارد. برای مثال مقیاس خاکستری را در نظر بگیرید، که معمولا دارای محدوده مقادیر ۲۵۶(۸ بیت) است. که در آن صفر نشان دهنده ی رنگ سیاه و مقدار ۲۵۵ نشان دهنده ی سفید است و اعدادی که در این بازه وجود دارند سایه های خاکستری را نشان می دهند. البته امروزه تقریبا تمامی سیستم های نظارت ویدئویی از تصاویر ویدئویی رنگی پشتیبانی می کنند. بنابراین، محدوده ی مقادیر باید تمام رنگها را نمایش دهد. ۱۶ بیت یا ۶۵٫۵۳۶ اکنون رایج هستند.

مقادیر رزولوشن و فریم ریت

در مباحث کُدک های دوربین های مداربسته درک دو عامل دیگر آسان تر است. زیرا یکی از آن ها رزولوشن دوربین است که تعداد پیکسل های عمودی را در افقی ضرب می کند و دیگری نیز فریم ریت است که می توان به سادگی گفت: ۱ فریم در ثانیه، ۱۰ فریم در ثانیه، ۳۰ فریم در ثانیه و … . اکثر دوربین های مداربسته بین ۵ و ۱۵ فریم در ثانیه ضبط می کنند.

بیان مسئله

موضوعی که در اینجا بسیار اهمیت دارد این است که تصور درستی از میزان حجیم بودن تصویر ویدئویی غیر فشرده داشته باشیم. یک دوربین رنگی P1080  را در ۳۰ فریم در ثانیه فرض کنید. ضرب سه عامل ذکر شده باعث حجمی در حدود ۱ گیگابیت در ثانیه برای تصویر ویدئویی غیر فشرده دوربین P1080  با فریم ریت ۳۰ فریم در ثانیه می شود. با چنین نرخی، در طی یک روز به حدود ۱۲ ترابایت حافظه نیاز دارید تا این استریم ویدئویی ذخیره شود. در حالی که ظرفیت هارد دیسک ها در حال افزایش است، اما باز هم سیستمی با ۱۶ دوربین مداربسته بدون فشرده سازی استریم ویدئویی برای ذخیره سازی به مدت ۳۰ روز تقریبا به ۶ پتابایت حافظه نیاز خواهد داشت که با صدها هارد دیسک و هزینه ی صدها هزار دلاری تأمین خواهد شد.

اهمیت کُدک های دوربین های مداربسته

علی رغم حجم بسیار زیاد استریم ویدئویی غیر فشرده، استریم ویدئویی تولید شده در سیستم های نظارتی  با ۱۶ دوربین در رایانه های استاندارد یا حتی دستگاه های کوچک ذخیره می شوند. این اتفاق چگونه رخ می دهد؟ از طریق کُدک های دوربین های مداربسته. کدک (CODEC) مخفف عبارت  Compression and Decompressionاست. که عمل فشرده سازی عنصر اصلی در کاهش پهنای باند و مصرف حافظه است.

اختصاص دادن یک مقدار منحصر به فرد به هر پیکسل از هر فریم به طرز شگفت انگیزی اتلاف منابع است. زیرا بیشتر صحنه ها با تعداد کمی از رنگ های مشابه پر شده اند. کدک ها، با کاهش تعداد مقادیر ضبط شده و در عین حال دنبال کردن این که کدام پیکسل ها دارای مقادیر یکسان یا مشابه هستند، استریم ویدئویی را فشرده می کنند، و امکان انتقال مقادیر بیت به مراتب کمتری را فراهم می آورند.

مقایسه ی فشرده سازی بین فریمی با فشرده سازی درون فریمی

دو رویکرد اساسی در بحث کُدک های دوربین های مداربسته و فشرده سازی وجود دارد. این دو بحث شامل: فشرده سازی درون فریمی و فشرده سازی بین فریمی است. درک تمایز بین این دو اهمیت زیادی دارد، زیرا بر مصرف پهنای باند، نیازمندی های توان پردازشی و ریسک های کیفیتی تأثیر می گذارند. فشرده سازی درون فریمی در هر تک فریم (و نه چند فریم) انجام می شود برای مثال، کدک MJPEG . فشرده سازی بین فریمی هم در چند فریم و هم در تک تک فریم ها انجام می شود. برای مثال، کدک های H.264 ، H.265 وMJPEG .

تمامی کدک ها از فشرده سازی درون فریمی پشتیبانی می کنند. اما تنها برخی از آن ها هم از فشرده سازی درون فریمی و هم از فشرده سازی بین فریمی پشتیبانی می کنند.

فشرده سازی درون فریمی

فشرده سازی درون فریمی، در هر لحظه از زمان، تنها به یک فریم نگاه می کند و بهترین تلاش خود را برای فشرده سازی آنچه در آن تصویر وجود دارد، انجام می دهد. با این که استریم ویدئویی مجموعه ای از تصاویر است، اما فشرده سازی درون فریمی در هر لحظه تنها یک فریم را می بیند و استریم را نادیده می گیرد. فریم های مستقل در یک استریم کدک درون فریمی ظاهری مشابه با فریم های یک فیلم دارند.

مزیت این نوع از کُدک های دوربین های مداربسته سادگی آن از نظر محاسباتی است و استریم ویدئویی به میزان قابل توجهی فشرده می شود. برای مثال، یک استریم ویدئویی P1080  با فریم ریت ۳۰ فریم در ثانیه با استفاده از یک تکنیک فشرده سازی درون فریمی، نظیر  MJPEG، می تواند بیت ریت خود را از حدود ۱۰۰۰ مگابیت در ثانیه به حدود ۴۰ مگابیت در ثانیه کاهش دهد. با این حال، اگر مقایسه را بین فریم ها انجام دهید، می بینید که امکان فشرده سازی بیشتری وجود دارد.

فشرده سازی بین فریمی

با استفاده از فشرده سازی بین فریمی، نه تنها استریم ویدئویی درون فریم اینکد می شود، بلکه کدک فریم های مجاور را نیز با هم مقایسه می کند تا تصویر را بیشتر فشرده سازد. این کار به این دلیل امکان پذیر می شود که در بیشتر مواقع تغییرات خیلی کمی از یک فریم به فریم دیگر به وجود می آید. برای مثال، با استفاده از همان صحنه ی مربوط به دست تکان دادن سوژه، فشرده سازی بین فریمی تنها بازوی او را ارسال خواهد کرد.

به دلیل اینکه بخش های زیادی از صحنه ثابت باقی مانده است، ارسال فقط تغییرات صحنه صرفه جویی های قابل توجهی را در حافظه و پهنای باند ایجاد می کند. برای مثال، همان استریم ویدئویی P1080  با ۳۰ فریم در ثانیه، که در کدک درون فریمی MJPEG به حدود ۴۰ مگابیت در ثانیه پهنای باند نیاز داشت، با استفاده از کدک H.264 (کدکی که از هر دو نوع فشرده سازی بهره می برد) تنها به ۴ مگابیت در ثانیه نیاز خواهد داشت. با این حال، مهم ترین ایراد فشرده سازی بین فریمی این است که محاسبات زیادی دارد، که این موضوع ریسک های عملکردی و کیفیتی را افزایش می دهد.

مقایسه ی I فریم با P فریم

دو نوع فریم اصلی در مباحث کُدک های دوربین های مداربسته و فشرده سازی های بین فریمی، نظیر H.264 و H.265  وجود دارد. این دو نوع به شرح زیر هستند.

I فریم ها

اولین فریم در یک گروه از تصویرهای گرفته شده I فریم نامیده می شود. I فریم به معنی کدگذاری شده ی داخلی است و به طور کلی یک فریم کامل از استریم ویدئویی محسوب می شود. در نقطه ی مقابل P فریم ها قرار دارند که تنها تغییرات در صحنه ها را ضبط می کنند. فاصله ی بین دو I فریم با عنوان بازه ی I فریمGOV  (گروهی از ویدئوها)، یا GOP (گروهی از تصاویر) نام برده می شود. برای مثال، تصویر زیر I فریم یک منظره ی بیرونی را نشان می دهد.

P فریم ها

P فریم ها تصویر کامل I فریم قبلی را مرجع خود قرار می دهند تا تنها تغییرات صحنه ی کنونی را نسبت به آن ارسال کنند. این تغییرات می توانند تغییراتی کوچک، نظیر نویز دیجیتال یا حرکت شاخ و برگ درختان باشند یا تغییراتی بزرگ، نظیر حرکت دوربین PTZ از روی یک نقطه ی Preset به نقطه ی Preset بعدی را شامل شوند. P در کلمه ی P فریم در واقع حرف نخست کلمه ی Predictive به معنی پیش بینی است. در تصویر زیر می توانید تغییرات ارسال شده در یک فریم را مشاهده کنید. تنها برخی مناطق نزدیک جاده که از خودروها از آن عبور می کنند و حرکت شاخ و برگ درختان در سمت راست به عنوان تغییرات در فریم ارسال شده است.

سایر انواع فریم

توجه داشته باشید که به جز I فریم ها و P فریم ها، انواع دیگری از فریم های مانندSL ، B و SP نیز وجود دارند که البته در نظارت تصویری تقریبا بدون استفاده هستند. برخی از دوربین های تحت شبکه از B فریم پشتیبانی می کنند. اما به دلیل اینکه همه ی VMSها قادر به رمزگشایی آن ها نیستند، به طور کلی مورد استفاده قرار نمی گیرند.

کاربرد کدک استاندارد

امروزه بیشتر دوربین های مداربسته تولید شده از کُدک های دوربین های مداربسته H.264 استفاده می کنند، که علت آن مزایای این کدک از نظر صرفه جویی در پهنای باند و حافظه در قیاس با MJPEG و نیز وجود موانع بر سر پذیرش H.265 بوده است. با این حال، هنوز هم در برخی از تولیدات از MJPEG استفاده می شود. این اتفاق معمولا زمانی که در مشخصات مناقصات صریح استفاده از این کدک قید شده باشد یا در برخی از کاربری های تخصصی، نظیر LPR دوربین پلاک خوان یا سایر ابزارهای تحلیلی، رخ می دهد. با وجود این، تولید کنندگان شروع به محدود کردن پشتیبانی از MJPEG کرده اند و برخی مدل ها دیگر استریم ویدئویی MJPEG ارائه نمی کنند.

JPEG2000 نیز یک کدک بین فریمی مشابه با MJPEG ، اما مقیاس پذیر، است. عمده ی شهرت این کدک به دلیل استفاده ی اویجیلون (Avigilon) از آن است. اما در خطوط تولید H3 / H4 آن ها تقریبا از رده خارج شده است. برخی دیگر، نظیر مدل های Ampleye Nox-20 و Logipix همچنان از JPEG2000 استفاده می کنند.

کدک های اختصاصی

در صنعت نظارت تصویری، تعداد انگشت شماری کُدک های دوربین های مداربسته اختصاصی وجود داشته است، که تعداد اندکی از آن ها امروزه به کار می روند. در دوربین مداربسته آنالوگ قدیمی تر، همه ی اعمال رمزگذاری، ذخیره سازی و مدیریت استریم ویدئویی در یک دستگاه یعنی DVR انجام می گرفت، که این کار استفاده از یک کدک اختصاصی را ساده تر می ساخت، زیرا تولید کننده از ابتدا تا انتهای فرآیند را تحت کنترل داشت. با این حال، دوربین های IP استریم ویدئویی را خودشان اینکد می کنند و پس از آن باید این ویدئوی اینکد شده را به یک ضبط کننده یا  VMS(نرم افزار دوربین مداربسته) انتقال دهند تا امکان ذخیره سازی و مدیریت آن فراهم گردد. کدک های اختصاصی پیچیدگی اعمال ذخیره سازی، مدیریت و نمایش تصاویر ویدئویی را افزایش می دهند، زیرا هرکدام از آنها باید با VMS یکپارچه شوند.

هزینه ی بالای انجام این کار برای چند کدک اختصاصی بسیاری از تولید کنندگان دوربین IP را به ساخت کدک های خاص برانگیخته است.

کدک MxPEG موبوتیکس، یک استثناء

کدک MxPEG موبوتیکس (MOBOTIX) شناخته شده ترین کُدک های دوربین های مداربسته اختصاصی استفاده شده در حوزه ی نظارت ویدئویی است. این کدک در سال ۲۰۰۰ معرفی شد و از فشرده سازی بین فریمی پشتیبانی می کند، که نسبت به MJPEG بهبود داشته است، و در مقایسه با آن، مصرف پهنای باند را کاهش می دهد. با وجود این، به دلیل اینکه این کدک هم یک کدک اختصاصی است، تعداد کمی از سیستم های مدیریت ویدئویی سایر شرکت ها از آن پشتیبانی می کنند و به همین دلیل کاربران مجبور می شوند که یا از سیستم مدیریت ویدئویی موبوتیکس استفاده کنند یا دوربین های موبوتیکس را برای ضبط با کدک MJPEG تنظیم کنند. علاوه بر این، مصرف پهنای باند H.264 در مقایسه با استریم MxPEG معادل به مراتب کمتر است و به همین دلیل جذابیت استفاده از آن کاهش یافته است.

کدکهای هوشمند

در یک تا دو سال گذشته، کُدک های دوربین های مداربسته هوشمند H.264 و H.265 متداول شده اند و هدف آنها کاهش هرچه بیشتر بیت ریت در مقایسه با H.264 استاندارد است. چگونگی عملکرد دقیق این کدک های هوشمند با یکدیگر متفاوت است، اما آن ها به طور کلی از دو تکنیک استفاده می کنند، که در این بخش درباره ی آن ها توضیح می دهیم.

فشرده سازی هوشمند

در این روش، به جای اعمال یک سطح مشابه فشرده سازی برای کل صحنه، کُدک های دوربین های مداربسته هوشمند فشرده سازی را به صورت پویا و بر حسب میزان فعالیت در میدان دید دوربین مداربسته تنظیم می کنند. برای مثال، با نگاهی به تصویر زیر معلوم می شود می توانیم برای فردی که در حال صحبت کردن است فشرده سازی را بر روی سطح کم قرار دهیم تا کیفیت بالا حفظ شود. اما برای پس زمینه ی سفید، فشرده سازی را می توان در سطح بالا تنظیم کرد. زیرا نیازی به ضبط جزئیات دیوار سفید نداریم.

بازه ی پویای I فریم

دومین تکنیک به این صورت است که کُدک های دوربین های مداربسته هوشمند معمولا به صورت پویا و بر اساس فعالیت موجود در صحنه، بازه ی I فریم را تنظیم می کنند. بنا بر این، اگر در صحنه حرکت کم باشد یا اصلا حرکتی وجود نداشته باشد، دوربین I فریم ها را به صورت غیر متناوب (۵، ۱۰، ۲۰ ثانیه یا بیشتر) ارسال می کند. اما زمانی که فعالیتی در صحنه شناسایی شود، فورأ I فریم را ارسال می کند و به بازه های I فریم عادی (معمولا یک ثانیه) سوئیچ می کند. این کار تا زمانی که فعالیت در صحنه وجود دارد ادامه پیدا می کند. تصویر زیر، برگرفته از یک تحلیل گر استریم، تأثیرات بازه ی پویای I فریم را نشان می دهد:

مزایا

در آزمایش ها ، کُدک های دوربین های مداربسته هوشمند بیت ریت را به مقدار قابل توجهی حداقل ۱۵ درصد کاهش داده اند. اما در برخی از صحنه ها کاهش بیت ریت به بیش از ۹۵ درصد هم می رسید. این کدک ها بیشترین تأثیر را در صحنه های ثابت بر جای می گذارند. چرا که به دلیل عدم وجود فعالیت در صحنه، بازه های I فریم طولانی تر باقی می مانند و فشرده سازی نیز بیشتر می شود.

مقایسه ی کیفیت H.264 با MJPEG

در حالی که H.264 از پرکاربرد ترین کُدک های دوربین های مداربسته در حوزه ی نظارت تصویری است، اما به مدت چندین سال بحث های جدی درباره ی افت کیفیت در این کدک در مقایسه با MJPEG شکل گرفته بود و هنوز هم برخی معتقدند که کدک H.264 کیفیت پایین تری دارد. آزمایش های گسترده درباره ی مقایسه ی H.264 و MJPEG نشان می دهند که اگر کدک H.264 به شکلی مناسب پیکربندی شود، کیفیت تصویری همانند MJPEG ارائه می دهد.

با این حال، مسائلی وجود دارند که می توانند باعث کاهش کیفیت شوند. این مسائل عبارتند از:

• تنظیم سطوح بالای فشرده سازی: اگر سطوح فشرده سازی خیلی بالا تنظیم شوند، کیفیت تصویر ویدئویی تنزل پیدا می کند.
• صحنه هایی با پیچیدگی بالا: در بیشتر مواقع، مشکلات کیفیتی در صحنه های پیچیده ای که دارای فعالیت های زیادی هستند، نظیر تقاطع ها، در میان جمعیت مردم و غیره، مشاهده می شوند.
• تنظیم CBR پایین: اگر از بیت ریت ثابت یا همان CBR استفاده شود، اما بیت ریت خیلی پایین تعیین شده باشد، کیفیت تصویر ویدئویی کاهش پیدا خواهد کرد.

با این حال، در بسیاری از موارد، نتیجه ی آزمون های ما این بود که هنگام استفاده از تنظیمات پیش فرض باز هم کیفیت تصویر H.264 مشابه کیفیت تصویر MJPEG خواهد بود.

کدک های مقیاس پذیر

بیشتر کُدک های دوربین های مداربسته تنها از یک رزولوشن می توانند پشتیبانی کنند. برای مثال، تغییر رزولوشن از استریم ۲ مگاپیکسلی به ۱ مگاپیکسلی، با استفاده از کدک های MJPEG یا H.264، به اینکد کردن یک استریم ویدئویی کاملا جدید یا ترنسکدینگ (یعنی پردازش مجدد) استریم ۲ مگاپیکسلی برای تبدیل آن به استریم ۱ مگاپیکسلی نیاز دارد. با این حال، در برخی از موارد می خواهید رزولوشن استریم ویدئویی را بدون نیاز به استریمی جدید تغییر دهید. برای مثال، اگر بخواهید استریم ویدئویی را به یک کلاینت با پهنای باند کمتر (یعنی تلفن همراه) ارسال کنید یا بخواهید اندازه ی فضای ذخیره سازی را برای یک ویدئوی قدیمی کاهش دهید.

کلاس معینی از کُدک های دوربین های مداربسته به نام کدک های مقیاس پذیر وجود دارند که می توانند بدون تقاضای استریم جدید یا نیاز به پردازش مجدد استریم موجود، این تغییر رزولوشن را به صورت خودکار انجام دهند. کدک مقیاس پذیر می تواند اساسأ فریم های سطوح رزولوشنی را که می خواهد از استریم بگیرد، بر دارد. این ویژگی امکان اصلاح فریم ها یا رزولوشن را در طول زمان فراهم می کند و علاوه بر آن رزولوشن یا فریم ریت (تعداد فریم در ثانیه) را برای کلاینت های راه دور یا کلاینت های تلفن همراه تنظیم می نماید.

انواع کدک های مقیاس پذیر

دو کدک مقیاس پذیر شناخته شده وجود دارد:

• کدک SVC: که در حقیقت کدک ۲۶۴ به اضافه ی مقیاس پذیری است. بخش اضافه شده این است که مقیاس پذیری با مزایای مصرف پهنای باند  H.264ترکیب می شود. متأسفانه، تولید کنندگان بسیار کمی از این کدک پشتیبانی می کنند. بیشتر آن ها این کار را با استریم چندگانه (ارسال چند استریم تصویری با بیت ریت و رزولوشن متفاوت به صورت همزمان) انجام می دهند.
• کدک JPEG2000 : که در اصل همان MJPEG به اضافه ی مقیاس پذیری است. این کدک از گذشته توسط اویجیلون به کار رفته است. اما در دوربین های جدید از رده خارج شده است. مهم ترین ایراد JPEG2000 همانند MJPEG، افزایش شدید مصرف پهنای باند و حافظه ی مورد نیاز در مقایسه با ۲۶۴ است.

توسعه ی SVC بسیار آهسته بوده، و به رغم در دسترس بودن در برخی از دوربین ها (دست کم روی کاغذ) به مدت چندین سال، با اقبال ناچیزی مواجه شده است. با مزایای بیت ریت کُدک های دوربین های مداربسته هوشمند H.264 (که به ایجاد VMS جدید احتیاجی ندارند یا بسیار کم نیاز دارند) و پیشی گرفتن H.265، بعید به نظر می رسد SVC به عاملی مهم در کُدک های دوربین های مداربسته تبدیل شود.

ظهور H.265 و باز هم به صورت محدود

کدک H.265 در چند سال گذشته از مهم ترین کُدک های دوربین های مداربسته بوده است که گفته شده جایگزین H.264 خواهد شد و بیت ریت را یک ۵۰ درصد دیگر کاهش خواهد داد. با وجود این، موانع کلیدی ای وجود دارند که از پیاده سازی گسترده ی این کدک جلوگیری می کنند. از جمله:

• بهره های محدود: تغییر کُدک های دوربین های مداربسته از MJPEG به ۲۶۴ باعث کاهش فاحش بیت ریت اغلب بین ۵۰ تا ۷۵ درصد یا بیشتر شد. آزمایش ها بر روی H.265 نشان می دهند که با انتخاب این کدک به جای H.264 احتمالا ۱۵ تا ۳۰ در صد صرفه جویی بیشتر نسبت به H.264 به دست خواهد آمد. با توجه به این واقعیت و افزایش سریع اندازه و کاهش سریع هزینه ی هارد دیسک درایوها، مزایای H.265 به اندازه ی کدک های پیشین متقاعد کننده نیست.
• نیاز به توسعه: نکته ی دوم اینکه VMSها باید دیکد کردن ۲۶۵ را پیاده سازی کنند و این کار مستلزم صرف هزینه ی زیاد برای یک توسعه ی بیهوده است. زیرا تعداد کمی از مدل های H.265 کنونی پشتیبانی می کنند و میزان صرفه جویی در مصرف پهنای باند یا فضای ذخیره سازی محدود است.
• عدم تبعیت از ONVIF تا سال ۲۰۱۸: در نهایت، استفاده از دوربین های ۲۶۵ به این معنی است که انطباق کامل با ONVIF را، تا زمان تکمیل نمایه ی بعدی نادیده بگیرید. تولید کنندگان دوربین مداربسته ممکن است با استفاده از ویژگی ONVIF 2.4 کدک H.265 را پیاده سازی کنند، اما تا زمان تکمیل نمایه، هیچ آزمایش مطابقت پذیری نیاز نخواهد بود.

کُدک های دوربین های مداربسته در آینده

در حالی که تا کنون کُدک های دوربین های مداربسته بسیاری به عنوان کدک های جایگزین مطرح شده اند، بسیار بعید به نظر می رسد که کدک استاندارد نشده در حوزه ی نظارت تصویری به شکلی گسترده مورد استفاده قرار گیرند. برای مثال، برخی توسعه دهندگان مدعی شده اند که کدک اختصاصی آن ها در پهنای باند و فضای ذخیره سازی صرفه جویی زیادی می کند. با این حال، کدک های این چنینی باید هم توسط تولید کنندگان دوربین و هم توسعه دهندگان VMS در محصولات پیاده سازی شوند. از سوی دیگر، با توجه به کاهش قابل توجه بیت ریت توسط کُدک های دوربین های مداربسته هوشمند، که با بیشتر دستگاه های ضبط و VMS های کنونی سازگار هستند، سرمایه گذاری در توسعه ی کدک های جایگزین و افزودن کدک های اختصاصی حتی بعید تر به نظر می رسد.

برخی از کدک های VP8 و VP9 گوگل به عنوان احتمالات در حوزه ی نظارت تصویری، به ویژه به عنوان گزینه ی بی نیاز از هزینه ی مجوز برای H.265 (که از آن زمان هزینه ی مجوز این کدک نیز کاهش یافته است)، نام برده اند. با این حال، این کدک ها توجه تولید کنندگان را به خود جلب نکرده اند و تراشه های نظارت تصویری نیز برای سازگاری با آن ها تولید نشده اند و بنا بر این کششی برای استفاده از آن ها به وجود نیامده است.

چه نوعی از کُدک های دوربین های مداربسته باید انتخاب شوند؟

به عنوان روندی که امروزه نیز تداوم یافته است، بهترین ترکیب کُدک های دوربین های مداربسته برای بیشتر کاربردها را می توان کدک H.264 با پشتیبانی از کدک هوشمند دانست. زیرا کدک های هوشمند به مقدار قابل توجهی کارایی H.264  را بهبود می بخشند و معایب را به حداقل می رسانند. کدک H.265 نیز ممکن است جلب توجه کند. اما به دلیل محدودیت هایی که دارد، از سوی بسیاری کنار گذاشته خواهد شد. MJPEG همچنان برای کاربردهای تخصصی، که از ضعف کیفیت حاصل از فشرده سازی بین فریمی واهمه دارند (ترسی معمولا غیر منطقی)، همچنان به عنوان گزینه ی اصلی باقی خواهد ماند.

توجه: این متن برای اولین بار در سال ۲۰۱۳ منتشر شد، اما در سال ۲۰۱۷ به طور قابل توجهی بازنویسی شد تا پیشرفت های فناوری در H.265 و کدک های هوشمند در آن منعکس شود. برای اطلاع از موجودی و قیمت دوربین kdt با در تماس باشید. همچنین برای دریافت اطلاعات در خصوص دوربین مایل سایت مشاوران و بخش فروش ما آماده پاسخگویی به شما هستند.